Pengaruh bahasa Cina/Tamil dll dalam bahasa Melayu

                    Bahasa Cina

 Sejarah dan Kosa kata

Kata pinjaman dalam bahasa Melayu kebanyakannya diserap daripada bahasa Hokien Selatan iaitu Fujian Selatan. Orang Hokien ialah bangsa Cina yang awal datang ke Tanah Melayu. Kosa kata bahasa Cina banyak diserap ke dalam bahasa Melayu menerusi perhubungan mereka dengan masyarakat tempatan. Perkataan pinjaman daripada bahasa Cina meliputi perkataan yang berkaitan dengan makanan,adat-istiadat,sistem panggilan,peralatan,permainan dan kebudayaan. Antara kata pinjaman bahasa Cina dalam bahasa Melayu ialah:

Bidang	Bahasa Melayu	Bahasa  Cina
Sayur-sayuran, Buah-buahan dan Makanan	bihun kailan kuaci kuetiau	bihun kailan ku atsi kuetio
Pakaian dan Barang Dagangan	ceongsam gincu hun	tsong sam gun tsu hun
Peralatan	teko pangkeng loteng	te-ko pang-king lao-ting
Manusia dan Budaya	gua angpau lu	gua angpo lu
Permainan	pakau ceki	pakau tsit ki
Kenderaan	sampan beca	sam-pan be tsia

                 Bahasa Jawa

 Sejarah dan Kosa Kata

Penyebaran bahasa Jawa ke dalam bahasa Melayu berlaku melalui pelbagai  cara. Antaranya ialah melalui pengaruh kerajaan  Jawa, Majapahit dan Mataram di Kepulauan Melayu.  Semasa keagungan kerajaan Jawa, bahasa Jawa telah digunakan sebagai bahasa pertuturan oleh sebilangan besar penduduk di Kepulauan Melayu. Elemen-elemen Jawa juga tersebar melalui buku-buku sastera seperti cerita  panji.

 Unsur-unsur jawa tersebar ke dalam bahasa Melayu menerusi

interaksi  orang-orang Jawa dengan penduduk Semenanjung Tanah Melayu  semasa penghijrahan mereka  ke sini.

Antara kosa kata Jawa yang masih digunakan ialah perabot.lontong.lumrah,pinggir.lempeng.lurah,prihatin , gado-gado dan gemelan.

                   Bahasa Parsi Dan Tamil

           Sejarah dan Kosa Kata

Perbendaharaan Kata Parsi dan Tamil juga  diserap ke dalam bahasa Melayu melalui interaksi dengan penutur bahasa ini. Terdapat ramai penutur bahasa Parsi dan Tamil yang menetap di Kepulauan  Melayu dalam jangka masa yang lama. Kata pinjaman Parsi dan Tamil masih kekal  digunakan walaupun jumlah yang dipinjam tidak banyak. Bahasa Parsi dan Tamil ini juga meminjam bahasa lain seperti Yunani, Portugis, Inggeris dan bahasa-bahasa Timur. Justeru bahasa ini merupakan pinjaman atas pinjaman iaitu dipinjam daripada bahasa lain kemudian dipinjam ke bahasa Melayu.  Bahasa yang dipinjam meliputi pelbagai aspek seperti  barang-barang makanan,pakaian,peralatan rumah dan

barang-barang perdagangan. Berikut ialah kata pinjaman Parsi dan Tamil.

                 Kata      Pinjaman Parsi

     

Bahasa  Melayu	Bahasa Parsi
agar anggur badam bazar kurma pahlawan temasya	agar angur badam bazar khorma pahlavan tamasha

       Kata Pinjaman Tamil

Bahasa  Melayu	Bahasa Tamil
emak ayah kakak canai cerut kedai mempelam mempelai	amma appa akkaa caanai currrutu kadai mampalam maapillai

.

   Unsur Bahasa Jawa,Sunda,Bugis,Sumatera  (Bahasa Indonesia)

Pengaruh bahasa Indonesia ini diterima ke dalam bahasa Melayu melalui cerita-cerita panji,pengaruh kerajaan Jawa pada zaman silam,orang-orang

Malaysia yang berketurunan Indonesia, perancangan bahasa dan media massa.

Antara kosa kata pinjaman daripada bahasa Indonesia ialah

                 Sumatera : gadis,teliti,ragu dan teromba. 

   

Sebagai akibat daripada penjajahan, kemasukan unsur-unsur Barat dalam bidang morfologi dan sintaksis serta gaya dan cara pengungkapan bahasa Melayu telah dipengaruhi oleh bahasa Inggeris. Bahasa Melayu telah banyak menerima perkataan dan unsur bahasa lain yang banyak sama ada dari Barat ataupun Timur. Proses ini masih berterusan dan dianggap positif sebagai sumber yang mengembangkan bahasa Melayu sehingga kini. Walaupun bahasa Sanskrit dianggap sudah mati, namun sumbangan perkataan-perkataan Sanskrit telah banyak membantu membina dan meninggikan taraf bahasa Melayu sebagai bahasa yang lengkap serta mencakupi semua bidang dalam arus globalisasi ini

 Kesimpulannya, pengaruh bahasa asing telah memperkayakan perbendaharaan kata bahasa Melayu. Akibat pertembungan budaya bahasa asing itu dipinjam ke dalam bahasa Melayu. Hubungan dua hala menyebabkan kedua-dua bangsa itu saling mempengaruhi dan mengakibatkan kesan terhadap bahasa yang digunakannya.