RUMUSAN
Di Malaysia, istilah bahasa rasmi dan bahasa kebangsaan
membawa maknanya tersendiri.
Bahasa kebangsaan ialah bahasa yang melambangkan
identiti dan kedaulatan negara serta berfungsi sebagai alat perpaduan rakyat.
Pemodenan bahasa dapat dilihat dari segi fungsi Bahasa
Melayu itu sendiri, yakni pada masa dahulu merupakan bahasa lingua franca
kemudian berkembang menjadi bahasa wacana ilmu bersifat ilmiah melalui
pengayaan kosa kata atau perbendaharaan kata dalam Bahasa Melayu.
Pemodenan bahasa dapat dikatakan bermula
dengan pemodenan
kosa kata Bahasa Melayu melalui pembentukan korpus dalam bidang ilmiah yakni
pembentukan kata baharu atau istilah.
Perkembangan ini memperlihatkan
kemunculan Bahasa Melayu tinggi yang digunakan dalam wacana ilmiah yang
mempunyai ciri-cirinya tersendiri
dengan kosa kata khusus, struktur morfologi
dan fonologi menjadi lebih kompleks.
Perancangan bahasa ialah usaha untuk mempertingkatkan
komunikasi dengan cara mengkaji hubungan antara pengguna bahasa atau mencipta
satu situasi bahasa.
Perancangan bahasa merupakan pembangunan matlamat,
objektif dan strategi untuk mengubah cara penggunaan bahasa dalam sesebuah
masyarakat atau komuniti.
Perancangan taraf bahasa meliputi kedudukan sesuatu bahasa
dalam hubungannya dengan bahasa lain dalam sistem pemerintahan.
Perancangan
taraf atau status melibatkan perubahan-perubahan fungsi sesuatu bahasa atau
kelainan bahasa dan hak-hak mereka yang menggunakannya.
Perancangan korpus pula merujuk
kepada perubahan dalam
bahasa itu sendiri yang melibatkan hal-hal seperti pembinaan ortografi
(pembakuan atau penstandardan termasuklah sistem ejaan dan tulisan dalam
sesuatu bahasa), pembinaan penggunaan kata baru yang difikirkan dan
dipertimbangkan dengan teliti supaya bahasa itu dapat diperluaskan
penggunaannya (sumber-sumber baru kosa kata dan penciptaan perbendaharaan kata)
termasuklah penggubalan istilah, penyediaan kamus dan kesusasteraan.
Perkamusan sebagai korpus bahasa sama pentingnya dengan
peristilahan sebagai wahana ilmu dalam meningkatkan kedudukan Bahasa Melayu
sebagai bahasa moden.
Kosa kata yang terkumpul dalam kamus merupakan rakaman
penggunaan bahasa yang digunakan pada ketika bahasa tersebut dirakamkan.
Sistem Ejaan Rumi dalam Bahasa Melayu telah mengalami beberapa
perubahan.
Sistem ejaan yang terawal ialah Sistem Ejaan Marsden (1812),
diikuti
oleh Sistem Ejaan Ophuisjen (1901),
Sistem Ejaan Wilkinson (1902),
Sistem Ejaan
Za’ba (selepas 1904), Sistem Ejaan Fajar Asia (1943),
Sistem Ejaan Suwandi
(1947), Sistem Ejaan Kongres (1956/57),
Sistem Ejaan Malindo (1959) dan akhir
sekali, Sistem Ejaan (Rumi) Bersama 1967.
Bahasa Melayu menjadi bahasa pengantar dalam sistem
pendidikan negara Malaysia telah dipertahankan dan diperkembang berdasarkan
pelbagai akta dan laporan semula :
bermula dengan Penyata Razak (1956), Laporan
Rahman Talib (1960), Akta Pelajaran (1961), Akta Bahasa Kebangsaan (1963),
Laporan Jawatankuasa Kabinet Mengkaji Dasar Pelajaran (1979), dan Akta
Pendidikan (1996).
Akta Pendidikan (1996) digunakan
untuk menentukan dasar, hala tuju dan garis panduan bagi mengawasi perkembangan
pendidikan awam yang berfungsi sebagai pelaburan sosial tetapi berbeza dalam
pendidikan swasta dilihat sebagai pelaburan pendidikan.
No comments:
Post a Comment